H έρευνα στον Τύπο αναφορικά με την ιστορική εξέλιξη του πολιτικού συστήματος και τις συνθήκες εγκαθίδρυσης των νέων Μέσων, καθώς και η εμπεριστατωμένη μελέτη του υλικού που προέκυψε «γράφουν» την ιστορία της ίδρυσης των ηλεκτρονικών μέσων στην Ελλάδα. Είναι μια ιστορία που συμπορεύεται με τις εθνικές εξάρσεις και τις εκρήξεις του πατριωτισμού, με τα στρατιωτικά πραξικοπήματα και τις δικτατορίες, με τις αλλεπάλληλες κυβερνητικές, πολιτειακές και καθεστωτικές κρίσεις, με τα διχαστικά πάθη και την Καταστροφή, με τις κοινωνικές ανακατατάξεις και τους κομματικούς αυταρχισμούς, αλλά, εντέλει, και με μεγάλες κατακτήσεις. Ίσως προσφέρει ένα ερμηνευτικό εργαλείο κατανόησης της εν γένει εικόνας που παρουσιάζει σήμερα η ηλεκτρονική ενημέρωση αλλά και η ψυχαγωγία που παράγεται από την εμπορική τηλεόραση. Ίσως και να εξηγεί την αμηχανία που αποτυπώνεται πολλές φορές και στο μετατηλεοπτικό Τύπο να αποφασίσει τι, πράγματι, αποτελεί είδηση μέσα από τον απίστευτο όγκο πληροφόρησης που καθημερινά διαχειρίζεται.

(από την εισαγωγή του βιβλίου)

Τα ΜΜΕ, πέρα από το υλικό τους υπόβαθρο -τεχνολογία, μέσα, άνθρωπος-, αναπτύσσονται σε μια σχέση αλληλεξάρτησης με την κοινωνία. Απευθύνονται όχι μόνο στον αναγνώστη, ακροατή ή τηλεθεατή ως φυσικό πρόσωπο, αλλά παράλληλα στο συναίσθημά του, στις βαθύτερες επιθυμίες και στα οράματά του.
Είναι ο λόγος, νομίζω, που κάνει τους νέους να επιλέγουν τις σπουδές της Δημοσιογραφίας, μιας νέας επιστήμης, που το γνωστικό της πεδίο υποστηρίζεται από τις ανθρωπιστικές σπουδές και είναι αφιερωμένη στην υπηρεσία του πολίτη και της Δημο­κρατίας. Μπορεί, λοιπόν, να τους κινήσει το ενδιαφέρον να διαβάσουν, μέσα από την αναδίφηση του Τύπου, τις συνθήκες και τις πολιτικές συγκυρίες που συνέργησαν στην εγκαθίδρυση των ηλεκτρονικών μέσων. Μπορεί και όχι. Όμως, πρέπει να ξέρουν ότι στόχος της δημοσιογραφίας που αποτυπώνει τη ζωή, εν τω συνόλω της, είναι και η πρόβλεψη της μελλοντικής πολιτικής πραγματικότητας, την οποία καλείται κάθε νέα γενιά να διαχειριστεί.